Verwachting overstijgend, zo zou je het huidige seizoen van Botwinnik 1 in de KNSB tot nu toe wel kunnen noemen. In de 1e wedstrijd werd er nog kansloos verloren en in wedstrijd nummer 2 miste we op een haar na een stunt tegen huidig koploper Promotie. Toen stonde we nog met lege handen, maar daarna zijn 4 overwinningen op rij geboekt. Theoretisch gezien een veilige plek voor degradatie, maar met een overwinning op ASC konden we ook 100% zeggen dat degradatie is afgewend, een goede motivatie dus.

"Een waardeloze pot", dat was mijn gedachten op bord 1 na een aantal zetten. Ik had mijn witvoordeel volledig de prullenbak in gemieterd en zat al tegen een aardige tijd achterstand aan te kijken omdat ik niet zag hoe ik mijn houtje touwtje stelling kon gaan redden. Gelukkig zat onze puntenmachine Max op bord 2 zodat ik nog een beetje enige schaakkwaliteit kon aanschouwen. Ik zag Max via zwart een pion voorkomen in ruil voor wat meer activiteit voor zijn tegenstander. Het bleek allemaal wat lastiger dan gedacht en Max koos voor zetherhaling.

Ook Stefan deelde de punten op zijn bord, ik had het gevoel dat hij wel beter uit de opening kwam, of in ieder geval de opening zoals hij hem wel graag speelt. Vanuit een wat open middenstelling dacht ik aan meer, maar ook hier stonden de koningen tegenover elkaar.

Ondertussen was mijn stelling om te janken en door de tranen en het verdriet heb ik niet zo goed meegekregen wat er allemaal om mij heen gebeurde, het ging ineens snel. Thom zat te schaken tegen hun beste speler en had al op de gang geroepen dat hij eindelijk begreep hoe wij ons voelen als we er compleet vanaf geschoven worden. Geen enkele zet was goed en er waren te veel zwakheden. Een verlies was onvermijdelijk. Marc, onze invaller, had in de opening een pionnetje voorsprong gepakt, maar wist wel dat hij daardoor onder druk zou komen te staan. Hij hield het lang vol, mocht ook hopen op meer, maar verloor uiteindelijk toch onder de druk. Yde wist de stand weer enigszins te verzachten door zijn pot te winnen. Ik heb er niet veel van mee gekregen, maar volgens mij een solide overwinning.

Zo stonden we 3-2 achter, met nog drie partijen te gaan. Maurice had lange tijd een prima stelling, was aanvallend ingesteld en leek langzaam een voordeel uit te bouwen. In een pionneneindspel met een paar lichte stukken was het allemaal toch weer onduidelijk, waardoor een puntendeling het resultaat werd.

3.5 - 2.5 achter met donkere wolken boven ons, ik stond inmiddels een pion achter en ook Erik was na een goede opening in een toreneindspel met een pion minder beland. Onze teamgenoten in de bar hadden inmiddels enig resultaat wel uit hun hoofd gezet, maar ze hadden niet door dat er in de speelzaal inmiddels een konijn uit een hoed getrokken werd. Tenminste laten we eerlijk zijn: in mijn schoot geworpen werd. Onder grote tijdsdruk miste mijn tegenstander de genadestoot, in plaats van torenverlies werd dit een zet later een kwaliteitswinst. Op een extra shot adrenaline werd die voorsprong niet meer weggegeven.

Ik kon mij daardoor aansluiten bij mijn sceptische teamgenoten in de bar, want "Erik gaat dit verliezen" was mijn boodschap. "Hij heeft nu wel weer wat kansjes op remise" kwam Stefan ons 15 minuten later mededelen, "Maar het is gewoon verloren". Weer 15 minuten later ging de deur open en kwam Erik naar buiten, hij had het ons heel koeltjes willen verkondigen, maar het was lastig te verbergen, hij had namelijk niet verloren dat zag je meteen. Toen hij verkondigde dat hij gewonnen had, sloeg de verbazing toe. Iedereen rende de zaal in, wat was er gebeurd, was de tijd op, had hij een stuk weggegeven? Nee, Erik had konijn nummer twee gevonden, schaakmat.

Botwinnik staat nu op de 3e plek, hoger dan verwacht! En natuurlijk hebben we hier en daar geluk gehad en ik weet ook wel dat de kans super klein is en ik begrijp ook wel dat het niet gaat gebeuren, maar ik zeg het toch elke avond even zachtjes "Botwinnik Kampioen!"