Op zaterdag 9 november mocht K1 alweer de derde ronde van de KNSB competitie spelen. Na een eerste overwinning op Santpoort, en een dikke nederlaag tegen VAS was het tijd voor herstel. Tegen Zukertort Amstelveen 2 moest het gebeuren. Voor de verandering niet in Amstelveen maar Amsterdam wegens wat problemen met het speelschema. Wij kunnen als Botwinnik daar helaas een woordje over meepraten na afgelopen seizoenen. Dit seizoen niet, maar zit ons vlaggenschip als consequentie in Amsterdam met hun uitwedstrijden.

De wedstrijd begon erg kalm. Met Lourens als invaller voor Stefan waren we bijna op volle kracht en dat was ook nodig. Na 4 uur spelen waren er twee halfjes op het scorebord gezet. Erik had in een gesloten structuur tegen een sterke tegenstander via de C-lijn zware stukken geruild. De tegenstander bood (iets te snel) remise aan en dat werd met tegenzin geaccepteerd omdat Erik dacht tegen een invaller te spelen. Niet vaak dat beide spelers met een regelmatige remise allebei ontevreden zijn. Ook Julian had een relatief snel halfje in een partij waar de damevleugel van het bord verdween. Beide spelers hadden druk op een geïsoleerde pion en dat hield elkaar mooi in evenwicht.

Na de tijdcontrole gaf een rondje langs de borden goede hoop. Lourens en Yde hadden een stelling die gewonnen tot bijna gewonnen was. Max en Wouter waren een toreneindspel met een pluspion aan het spelen, waarbij zeker Wouter winstkansen had. Rogier en Arno speelden op de bovenste twee borden en waren het ‘zorgenkindje’. Beide stonden minder maar het was nog niet verloren dachten we.

Alle hoop veranderde een beetje toen Wouter zijn tegenstander plots een vol punt kado deed. Een toreneindspel is altijd remise, ook met een pion meer. Maar een pionneneindspel niet. Wouter telde verkeerd en trok helaas aan het kortste eind. 2-1 achter dus. Max kon het niet repareren, de tegenstanders wist prima wat ze deed in het eindspel en maakte geen foutjes.

Yde en Lourens deden echter wat er verwacht mocht worden met hun stelling, winnen. Bij Yde leek dat vrij soepel te gaan, Lourens gaf zijn tegenstander nog een kansje op een halfje. Toen dat gemist werd, maakte hij het koelbloedig af. 2,5-3,5 voor ons met Arno en Rogier nog bezig.

Zowel Arno als Rogier stonden beide nog steeds iets minder maar de remisekansen bleven de hele tijd aanwezig. Rogier wist dit mooi te demonstreren met het ruilen van wat pionnen en het creëren van een vrijpion. De tegenstander moest toen wel een herhaling van zetten induiken om niet te verliezen. Minimaal een matchpunt voor ons. Arno wist er echter vrij snel een tweede bij te scoren. In ook een toreneindspel, wist Arno zijn koning en toren actiever te houden en de tegenstander ook hier te dwingen om zetten te herhalen zodat hij niet mat zou gaan.

Al met al een 3,5-4,5 overwinning. Dit had best opnieuw een 6-2 nederlaag of een keertje een 6-2 overwinning kunnen zijn als een paar borden net wat anders gevallen waren. We mogen niet klagen en kunnen nu met vertrouwen de volgende wedstrijden tegemoet zijn voor een leuke klassering bovenin de middenmoot. Tot volgende week voor de volgende ronde.