Afgelopen maandag stond een uitwedstrijd tegen DSC2 op het programma. Sinds dit seizoen speelt de club uit delft met twee teams in de hoofdklasse, wat ook niet zo vreemd is aangezien ze laatst nog hun 200ste lid vierden.

Het was mentaal toch een belangrijke wedstrijd, als je al niet van het 2e kan winnen. Hoe moet die wedstrijd tegen DSC1 dan verlopen. En ondanks dat Botwinnik vaak bij de bovenste 4 eindigt de afgelopen jaren. Is lijfsbehoud altijd wel een uitdaging in de hoofdklasse.

De wedstrijd kan ik alleen maar beschrijven als een mooie teamprestatie, waarbij het er vanaf het begin al goed uitzag en het alleen maar mooier werd. Ik was zelf 15 minuten te laat omdat ik direct van mijn werk moest komen. Ik had nog net mijn jas uit gedaan, keek naast mij op het bord van Wouter en zag hem een giftige pion naar voren schuiven. De tegenstander merkte het niet op, pakte de pion en verloor een stuk. De partij duurde daarna langer dan nodig, maar de winst was nooit in gevaar. Ook bij het bord van Arno middelkoop ging het snel. Het was duidelijk dat de tegenstander niet comfortabel was met de opening en juist net toen alle schermutselingen voorbij leken te zijn, won Arno pardoes een stuk. Ook op het Merlijn was het gratis stukken rapen. Het begon met 1 pionnetje, dat werden er twee en uiteindelijk na langs schuiven ook de overwinning. De mooie quote van Merlijn `Ik kon een gratis pionnetje pakken, dus dan doe je dat maar´.

Dat is al 3-0, dat is een lekkere start. Max nam op bord 2 revanche voor zijn verlies vorig jaar in de kampioenswedstrijd voor de KNSB. Dit keer wist hij naar een winnend toreneindspel te manoeuvreren. Waarbij de pionnenstructuur duidelijk in zijn voordeel was. Op het eerste bord leek John ook lang op weg naar een goed resultaat, maar moest halverwege het middenspel ook weer de verdediging. Een remise werd uiteindelijk overeen gekomen. Arno van der Lubben heeft als enige een bittere nasmaak aan deze ronde overgehouden, hij stond lange tijd zeer goed met veel aanvallende stukken. Helaas sloeg de partij volledig om, moest hij de verdediging in tegen dreiging van een vrijpion. Een verlies partij dat je zonde zou noemen.

Tot slot nog de twee vreemdste partijen. Julian stond lange tijd een kwaliteit voor, maar de tegenstander kreeg daar een koningsaanval voor terug. Daarna werden er meerdere stukken geofferd en lag de stelling volledig open. Julian hield het hoofd koel en trok de winst naar zich toe. Ook mijn partij was zoals altijd weer een mooie chaos, in mijn ogen gecoördineerd, andere noemen het ‘met geluk’. Maar ik kan inderdaad niet ontkennen dat dit weer een typische ‘Zoundini’ partij was. Ik kreeg een volledige koningsaanval over mij heen, die met wat durf verdedigt werd. Het opengooien van mijn stelling betekende namelijk ook kansen om aan te vallen op de koningsvleugel van mijn tegenstander. Een gat in de verdediging betekent ook een aanvalslijn voor een toren. Uiteindelijk was de tegenaanval te pareren voor de tegenstander, maar voeg daar een stukje tijdsdruk en een complexe stelling van een aantal zetten aan toe en het wordt een lastig verhaal.

Door de laatste twee overwinningen erbij werd het een klinkende 6.5-1.5 overwinning. Een mooie prestatie van het team.

Resultaten: https://hsb.netstand.nl/pairings/view/393

Photo by Omotayo Kofoworola on Unsplash