Happy waren we over de wedstrijd. Na vorig seizoen op de 2e plek van de poule geëindigd te zijn, hebben we dit jaar wat hogere verwachtingen dan handhaving. In de eerste ronde tegen Woerden was al de volle buit gepakt met een prima 5-3 overwinning. Deze ronde stond het sterke RSR Ivoren toren op het programma. Met een ratinggemiddelde van 2070 en vier 2100+ spelers zijn zij op papier de sterkste tegenstander. Daarbij kwam dat onze sterkhouder Maurice zich donderdag vanwege ziekte moest afmelden. Geen lekker begin, maar een mooi moment voor de rest om boven zich uit te stijgen.

Yde had, met wit, de boel op gang gebracht met een overwinning vanuit het benko gambiet. Zijn tegenstander had voor de pion in mindering veel druk op de damesvleugel van Yde. Maar daar leek hij zich goed doorheen te manoeuvreren. Uiteindelijk moest de pion in het eindspel toch verloren worden verklaard, hierdoor bracht Yde zijn aandacht richting te koningsvleugel. Via een penning en een listig schaakje verloor zijn tegenstander een paard. Daarna kwam de overwinning niet meer in gevaar.

De punten werden snel verdubbeld. Dit gebeurden wel op twee verschillende borden. Stefan behaalde een remise na al een lange tijd flink achter te staan in tijd. Op het bord was het regelmatig een chaos doordat Stefan de een na de andere pion offerde om er daarna weer ergens anders eentje terug te pakken. Uiteindelijk was remise een prima uitslag.

De tegenstander van Erik had al vroeg lang gerokeerd en daardoor stuurde Erik de pionnen op de damesvleugel naar voren. Gesteund met een paard en torens wist hij daardoor zeker wel wat positioneel voordeel uit te halen met toch wel wat dreiging op de koning. Helaas ging dit ook wel ten koste van zijn eigen koningsveiligheid aan de andere kant van het bord. Nadat het paard van de tegenstander zich daarmee ging bemoeien, werd de vrede getekend.

Arno van der lubben bracht het team zelfs op een 3-1 voorsprong. In de opening had Arno zijn lopers op de konings rokade gericht, maar kon daar uiteindelijk geen gebruik van maken. Veel stukken werden afgeruild en nu leek zijn tegenstander wat meer de overhand van de stelling te krijgen. Tijdens een latere ronde stond er een pionneneindspel op het bord met loper tegen paard. Arno met de loper en ook nog eens een extra pion. Het moest nog even uitgespeeld worden, maar de overwinning hadden we toen stiekem al geteld. Zeer netjes tegen 2150.

Thom deed daar nog een halfje bij, maar dat had een heel punt verdient. Vanuit een toch wel wat vreemde opening van de tegenstander kreeg Thom zeer veel druk op de koningsvleugel. Een toren kwam via de h-lijn op de zevende lijn, met schuine dreigingen van de lopers en extra druk van opgestormde pionnen. Waar vele schakers niet zomaar hun dame op zouden geven, deed Thom dit met veel genoegen tegen een toren en twee stukken. Achteraf vertelde hij dat de dame ruil geen probleem was, maar dat hij een iets betere ruil had kunnen doen. Nu moest hij steeds de goede zetten blijven doen, om uit de vele schaakjes te blijven. Uiteindelijk zorgde dit ervoor dat Thom niet verder kwam dan de remise. Zeer jammer, wat dit offer had meer verdiend.

Nog een puntje hadden we nodig, want voor 4-4 gingen we het uiteraard niet meer doen. Dat puntje kwam helaas niet van mijzelf. Ik kwam als verrassing eens goed uit de opening. Maakte veel spel via dreiging op de koningsvleugel en stonden de stukken van mijn tegenstander soms wat gedrukt. Na een paar verkeerde beslissing over de koningsaanval en het totaal verwaarlozen van de verdediging op de damesvleugel brak daar de hel los. Mijn tegenstander kwam snel met meerdere stukken binnen, waardoor het snel gedaan was.

Gelukkig zijn er nog andere teamgenoten die wel wisten wat winnen was. Max speelde de hele partij tegen een lastige koningsaanval, maar kon mede door tijdnood bij zijn tegenstander profiteren van een 2 stukken tegen toren ruil. Die twee stukken tegen toren verhouding bleef helemaal tot het einde staan. Waarbij Max ook nog met 1 pion overbleef. Deze pion werd met behulp van het paard en de loper secuur naar de overkant begeleid om daar te promoveren tot een dame en de winst.

Wouter pakte als kers op de taart ook nog een halfje mee. Tijdens de opening had ik nog het gevoel dat zijn tegenstander daar meer van af wist dan Wouter, maar in het middenspel was de pionnenstructuur prima op orde wat uiteindelijk ook een pionwinst op leverde. In het eindspel won hij nog een dame tegen een toren en een loper. Helaas ook met een vrijpion voor de tegenstander. Eeuwig schaak was nodig om die niet zomaar te laten promoveren.

Wat was er dan zo unhappy?
Na de 5-3 overwinning gingen we gezamenlijk met nog wat spelers uit het 2e eten bij de Happy Italy, wat ze beter de unhappy italy kunnen noemen. Meer dan 5 kwartier hadden ze nodig om die arme Thom een cola’tje te geven. De andere die bier hadden besteld waren de ‘gelukkige’ met 50 minuten. Menukaarten hebben we zelf maar van andere tafels afgehaald, het eerste eten was er 2 uur later, waarbij de pasta mensen minder geluk hadden. Daardoor hadden ze wel het bestek precies op tijd, de pizza eters kregen die namelijk pas bij de laatste hap en nadat we aangeboden hadden het anders gewoon zelf allemaal te pakken. De fooi die gegeven werd lijkt heel erg op een pizza.

Laten we dan nog positief afsluiten. De groep verplaatste zich hierna naar de bowlingbanen, waarbij verborgen talenten naar boven kwamen. Met als klap op de vuurpijl een strike van niemand minder dan Arno Middelkoop.