Na onze nederlaag in Alphen aan den Rijn in de tweede ronde van de KNSB-competitie snakten we naar een overwinning. En op 1 november kregen we de kans om die honger te stillen, want FischerZ kwam op bezoek. Een sterke ploeg waar we vorig seizoen 4-4 tegen speelden, dus we waren gebrand om dit keer de volle winst binnen te slepen en onze kampioenskansen levend te houden. Ondanks het ontbreken van Stefan en Julian (dank aan de invallers!) hing er een gezonde dosis optimisme in de lucht.

In de aula van het Motion College was het weer een gezellige drukte, want ook Botwinnik 2 en 3 mochten thuis aantreden. Om klokslag 13:00 klonken de klokken en was het tijd om te doen waar we goed in zijn: schaken!

De eerste die klaar was, was Yde op bord 3. Met zwart speelde hij een solide opening, al kwam hij wat onder druk te staan. Gelukkig wist hij met slim manoeuvreren zijn paard actief te krijgen en de nodige stukken af te ruilen. Het evenwicht werd nooit echt verbroken, en een remise was dan ook een logisch resultaat. Een rustige, stabiele start voor het team.

Kort daarna konden we onze eerste winst noteren dankzij Arno op bord 5. Zijn partij begon met een bizarre opening waarin zijn tegenstander een paard offerde voor drie pionnen. Tijdens de partij liet Arno me weten dat de computer “-1.5 voor zwart” aangaf, maar dat het lastig spelen was. Nou, lastig werd het vooral voor zijn tegenstander, want Arno bleef koel, nam langzaam maar zeker het initiatief over en besliste de partij zowel positioneel als op tijd. Een sterke overwinning.

Lourens op bord 8 was daarna klaar. Hij had de hele partij het initiatief, speelde in hoog tempo en leek comfortabel te staan. Op een gegeven moment werden de handen geschud en was het remise. De eindstelling heb ik niet gezien, maar vermoedelijk was er genoeg geruild en vond Lourens het wel mooi zo. De stand kwam daarmee op 2-1 voor ons.

Daarna kwam Max op bord 1 met een solide halfje. Hij had alle tijd van de wereld, want terwijl zijn tegenstander nog maar vijf minuten op de klok had, had Max er nog anderhalf uur op staan. Ondanks dat enorme tijdvoordeel stond hij echter nooit echt gewonnen. In het toreneindspel had zijn tegenstander zelfs eeuwig schaak kunnen forceren, dus remise was een terecht resultaat.

Wouter op bord 6 mocht vervolgens het volgende volle punt binnenhalen. Zijn tegenstander koos voor een Stonewall-structuur tegen Wouters Catalaan, iets waar hij meestal niet vrolijk van wordt, maar dit keer kwam hij goed uit de opening. Met een geniepige paardzet drong hij de zwarte stelling binnen, en toen de pion op e6 viel, was het hek van de dam. Zwart verloor grip op de stelling en Wouter maakte het netjes af. Een overtuigende overwinning en een 3½-1½ voorsprong voor Botwinnik. Een comfortabele marge… toch?

30. Pc8! En Zwart kon de e6 pion niet langer dekken.

Nou, niet helemaal. De drie overgebleven borden zagen er allesbehalve rooskleurig uit. Rogier op bord 2 speelde tegen de sterkste speler van FischerZ (rating 2268) en bevond zich in een toreneindspel met een pion minder. Erik op bord 4 stond eveneens een pion achter in een open stelling met een kwetsbare koning, en Jonse, onze invaller op bord 7, had een lastige opening achter de rug en stond inmiddels ook een pion achter in een toreneindspel. De grote vraag was: had iemand toevallig Dvoretzky’s Endgame Manual gelezen?

Het antwoord bleek ja te zijn, want Jonse overtrof alle verwachtingen. Hij wist eerst zijn pion terug te winnen, pakte er nog een bij en kwam vervolgens zelfs een pion voor te staan. Zijn vrijpionnen waren niet meer te stoppen en hij sleepte een prachtige overwinning binnen. Wat een invalbeurt!

Erik moest helaas het enige verliespunt voor ons team noteren. In een wilde Siciliaan stond zijn koning al snel in het open veld en kwam zwart met een zware aanval. Erik verdedigde goed, won zelfs tijdelijk een pion en leek de aanval even te neutraliseren, maar zwart bleef druk zetten. Uiteindelijk bleek het materiële nadeel niet meer goed te maken.

En toen bleef alleen Rogier nog over. Zijn partij was, zoals wel vaker, een spektakelstuk. In de opening stonden er paarden op d1 en d8, waar normaal de dames staan, wat al genoeg zegt over de chaos op het bord. Rogier offerde een pion voor activiteit en ruimte, maar zwart pareerde koelbloedig en het werd een zwaar toreneindspel. Zoals hij na afloop zelf zei: “Ik heb meerdere keren compleet verloren gestaan.” Toch hield hij zijn hoofd koel en verdedigde secuur, wat hem uiteindelijk een knap half punt opleverde. Daarmee was de eindstand 5-3 voor Botwinnik!

Na afloop werd er door een klein clubje nog gezellig gegeten en daarna gesnookerd. Het bier smaakte extra goed na deze overwinning en de stemming zat er uitstekend in. Volgende tegenstander: HWP Haarlem 3 op 22 november. We hebben er zin in!

De vollebuit is binnen, een comfortabele 5-3 overwinning.