Hoe onvoorspelbaar schaakcompetities kunnen zijn, bleek afgelopen zaterdag in Amsterdam. Op de voorhand leek de competitie gespeeld: wij stonden drie matchpunten achter op de #1 Amsterdam West, moesten zelf tegen de #3, dus alles moest goed vallen. Winnen was al een redelijk kluif, maar dan moest West ook verliezen.

Heenrit verder prima, Marc viel in en nam in zijn bolide vijf spelers mee, ik ging met Merlijn vanaf Leiden C met het OV: om kwart voor een was iedereen aanwezig in de mooie locatie, café 2 Klaveren in Amsterdam-Oost… alhoewel, mooie locatie, de wedstrijd werd wel in de kelder gespeeld vanwege geluidsoverlast; dat was op deze prachtige dag wel weer jammer.

Dat mocht de pret van de wedstrijd niet drukken, want wat werd die, ietwat vertekend, eenzijdig:

1. Marc (6) kwam het best uit de startblokken, die snel een kwaliteit won en daarna nog een stuk erbij kreeg, 0-1.
2. Jonse (7) speelde op z’n De Jongs: gedecideerd, klein voordeel, een pluspion en speelde het toreneindspel prima uit, 0-2.
3. Wilco (1) zat wat in de knoei tegen een Gruenfeld, maar de tegenstander kende de variant ook niet echt lekker, want snel doordrukken van wit leidde plots tot groot voordeel, 0-3.
4. Ondergetekende (2) kreeg na een wat positionele Slavisch ineens de mogelijkheid een volle kwaliteit te winnen, en dit bleek ook meteen klaar want wit had geen praktische ideeën meer, 0-4.
5. Guido (8) kwam slecht uit een Siciliaan, stukken stonden niet goed, maar doordrukken lukte niet. Gezien de stand bood Guido remise aan, wat ook weer gezien de wat hopeloze wedstrijdsituatie werd aangenomen, 0,5-4,5.

Let wel. Bovenstaande voltrok zich in een tijdsbestek van ongeveer 2,5 uur: dus waar normaal gesproken pas wat uitslagen binnenkomen waren we in principe al klaar met een overwinning. De mooie dag werd nog wel goed besteed door bovenstaande vijf door ook nog wat zon mee te pakken. Slot van de wedstrijd volgde pas pakweg twee uur later maar maakte de dag alleen nog maar beter:

6. Merlijn (3) zijn partij ging meerdere kanten op. Op een bepaald moment had de tegenstander twee torens op de tweede rij voor een stuk, maar dit werd plots een toren voor vier pionnen. Laatstgenoemde waren te ver om echt voor problemen te zorgen, 0,5-5,5.
7. Indy (4) kreeg vanuit de opening een redelijk betere stelling, maar dit loste op in een loperpaar eindspel zonder echte zwaktes aan beiden kanten, 1-6.
8. Johan (5) leverde de kers op de taart door een chaotische tactische partij uiteindelijk te winnen na eerdere kansen gemist te hebben, eindstand 1-7.

Ja. 1-7. Zo’n uitslag waar je grappen kan gaan maken ten koste van je remisespelers omdat hij zo hoog uitvalt. Ten tijden van de 0,5-4,5 tussenstand kwam ook nog een speler van West kijken hoe het hier stond, want warempel, zij stonden met 4,5 achter tegen Philidor.

Conclusie: wij winnen, West verliest. Klinkt herkenbaar? Ja, dat betekent dat K2 voor de vierde keer op rij op mag voor een kampioenswedstrijd. Nu is de klus simpel: winnen van de directe concurrent.